2okult/a
okulta
-
Rilata al misteraj fenomenoj, kiujn kelkaj homoj opinias
supernaturaj, kaj kies majstradon provizas parte sekretaj artoj
(magio, astrologio, elvokado de mortintoj...):
promeson pri okultaj povoj (telepatio, klarvideco, klaraŭdeco,
prekogno, aŭgurado), ŝi ne plenumas[1].
1.
Christian
Declerck: Aŭdace honesta romano (Eli Urbanová,
Hetajro
dancas), Monato, jaro 1996a, numero 4a, p.
24a
- angle:
- occult
- beloruse:
- акультны
- ĉeĥe:
- okultní, skrytý
- ĉine:
- 玄秘 [xuánmì], 非自然 [fēizìrán], 玄妙 [xuánmiào]
- france:
- occulte
- germane:
- okkult
- hispane:
- oculto, esotérico
- hungare:
- okkult
- japane:
- 神秘的な [しんぴてきな], 超自然的な [ちょうしぜんてきな], 魔術的な [まじゅつてきな], オカルトの [おかるとの]
- katalune:
- ocult, esotèric
- nederlande:
- occult
- pole:
- nadzmysłowy, okultystyczny
- portugale:
- oculto
- rumane:
- suprasensibilă, transcendental
- ruse:
- оккультный
- slovake:
- okultný, skrytý
- ukraine:
- окультний, таємний, прихований
okultismo
-
Esplorado, instruado, studo pri okultaj fenomenoj
spiritismo.
- angle:
- occultism
- beloruse:
- акультызм
- ĉeĥe:
- okultizmus
- ĉine:
- 神祕學 [shénmìxué], 神秘学 [shénmìxué]
- france:
- occultisme
- germane:
- Okkultismus
- hispane:
- ocultismo
- hungare:
- okkultizmus
- japane:
- 神秘学 [しんぴがく], 神秘主義 [しんぴしゅぎ], オカルティズム
- katalune:
- ocultisme
- nederlande:
- occultisme
- pole:
- okultyzm
- portugale:
- ocultismo
- rumane:
- ocultism
- ruse:
- оккультизм
- slovake:
- okultizmus
- ukraine:
- окультизм
okultisto
-
Esploranto aŭ praktikanto de okultaj artoj:
Nu, jen plene freneza planlingvo de iu pola okulisto. Aŭ ĉu
optikisto? Aŭ ĉu okultisto[2]?
2.
Pejno Simono: La
lernemulo, Monato, jaro 1999a, numero 6a, p.
23a
- angle:
- occultist
- beloruse:
- акультыст
- ĉeĥe:
- okultista
- france:
- occultiste
- germane:
- Okkultist
- hispane:
- ocultista
- hungare:
- okkultista
- katalune:
- ocultista
- nederlande:
- occultist
- pole:
- okultysta
- rumane:
- ocultist
- slovake:
- okultista
- ukraine:
- окультист
administraj notoj
~a:
Mankas dua fontindiko.
~ismo:
Mankas fontindiko.
~ismo:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~isto:
Mankas dua fontindiko.