10okcitan/o
10okcitano
- Ano de sudfranca etno kun romanida lingvo, evoluiĝinta el la vulgara Latino: katalunoj kaj eŭskoj, aŭ bretonoj kaj okcitanoj, […] normale uzas nur la hispanan aŭ francan, sed iom malfrue en la vivo, eble remalkovris, ke al ili apartenas tute alia alternativa lingvo: tiu de iliaj geavoj [1]; tiun ĉi diskon oni povas aŭskulti denove kaj denove, iĝante en tiu tempo vera kataluno, aŭ okcitano, aŭ sefardo, aŭ kastiliano [2].
1.
Monato, Garbhan MacAoidh: Lingva atavismo, 2005
2. Monato, Anna kaj Mati Pentus: Katalunio, Okcitanio Kaj Tiel Plu, 2005
2. Monato, Anna kaj Mati Pentus: Katalunio, Okcitanio Kaj Tiel Plu, 2005
- beloruse:
- аксітанец
- germane:
- Okzitanier
10okcitana
- Rilata al okcitanoj, ilia lingvo kaj tradicioj: la Floraj Ludoj, organizitaj iom en la spirito de la mezepokaj katalunaj (okcitanaj) literaturaj turniroj, kies gajnintojn oni proklamis reĝoj kaj reĝinoj [3]; la okcitana havas tri grandajn dialektojn, la sud-okcitanan, kun la langvedoka kaj la provenca, la gaskonan kaj la nord-okcitanan kun Limoĝio, Aŭvernjo ĝis Piemonto [4].
3.
Ivo Lapenna, Tazio Carlevaro kaj Ulrich Lins: Esperanto en Perspektivo, Unua Parto
4. Monato, Clair Mahé: La okcitana lingvo, 2006
4. Monato, Clair Mahé: La okcitana lingvo, 2006
- angle:
- occitan
- beloruse:
- аксітанскі
- ĉine:
- 欧西坦语 [ōuxītǎnyǔ], 歐西坦語 [ōuxītǎnyǔ]
- germane:
- okzitanisch
- japane:
- オクシタン語の [オクシタンごの]
10Okcitanujo
- Regiono norde de Pireneoj, kie tradicie loĝas okcitanoj; Okcitanio.
- angle:
- Occitania
- beloruse:
- Аксытанія
- ĉine:
- 奥克西塔尼 [Àokèxītǎní], 奧克西塔尼 [Àokèxītǎní]
- france:
- Occitanie
- germane:
- Okzitanien