*notari/o

*notario

JUR
Oficiala oficisto, kies funkcioj iom diversas laŭ la landoj, sed kiu ĝenerale estas leĝe rajtigita por redakti, atesti, konservi kontraktojn kaj aktojn: oni senplie kunloĝos, kun aŭ sen speciala „kontrakto“ ĉe notario[1]
Rim.: Neniam konfuzu notarion kun sekretario.
1. Gerrit Berveling: Edziĝoj ankaŭ por samseksaj paroj, Monato, jaro 2000a, numero 12a, p. 14a
angle:
notary
beloruse:
натар, натарыюс
bretone:
noter
ĉeĥe:
notář
france:
notaire
germane:
Notar
greke:
συμβολαιογράφος
hungare:
közjegyző
japane:
公証人 [こうしょうにん]
nederlande:
notaris
pole:
notariusz, rejent
portugale:
notário, tabelião
ruse:
нотариус
slovake:
notár
ukraine:
нотаріус

administraj notoj