normand/o ^Hamlet

1.

Homo devenanta aŭ loĝanta en Normandujo: antaŭ du monatoj nin vizitis el Normandujo unu kavaliro, mi bone konas francojn el milito, mi scias, kiel bone ili rajdas […] ― kaj li normando estis? ― jes, normando ^Hamlet ; Norvegaj fipiratoj, flibustroj Danaj, bando, ⫽ kies ruĝharaj idoj svarmadas en ĉi lando; ⫽ aldonu plu la Francajn Normandojn: jen la mikso, ⫽ de kie, purdenaska, via Anglo-fenikso! [1].

2.

(evitinde) Normano¹: de la bordoj de Francujo eksonis krio de timego […] kaj la popolo preĝis: savu nin, ho Dio, kontraŭ la sovaĝaj Normandoj! [2]; liberigu nin Dio, de l' sovaĝaj Normandoj! [3].

3.

Raso de ĉevaloj resp. bovoj devenantaj el Normandujo: ĉevaloj „duon-sangaj“ ― „Pursanga anglo“ plus „Angla normando“ ― estas malpli nervozaj ol la Anglo, sed malpli pezaj kaj pli rapidaj ol la Normando [4].

Rilata al Normandujo aŭ normandoj: [li] vagas provincen al la norda normanda marbordo, ne tute malproksime de la samideane konata Bulonjo-ĉe-Maro [5]; En Anglio, post la normanda konkero, la reganta klaso parolis la francan normandan lingvon [6]; la normand-franca dialekto de Ĵersejo (manik-markola insulo) [7].

Regiono de Francujo nordoriente de Bretonujo: La morgaŭan tagon la grafino kaj ŝia patrino supreniris, en la Sankta-Lazara stacidomo, en la vagonaron al Normandujo [8]. Rikardo la Unua, unua duko de Normandujo [9].