morn/a SPV
morna
(poezie) (malofte)
- Malgajiga, kaŭzanta melankolion, melankolia3: en la sonĝo ŝi vidis nekonatan pejzaĝon – senesperan, mornan, sub malserena ĉielo de frua printempo [1].
1.
Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉapitro 19a, p. 190a
- angle:
- gloomy, bleak
- beloruse:
- пануры, пахмурны
- bulgare:
- мрачен
- ĉeĥe:
- chmurný, pochmurný, smutný, tísnivý, zasmušilý
- france:
- morne
- germane:
- düster, trübe
- itale:
- melanconico, triste, tristo, cupo
- nederlande:
- somber
- pole:
- ponury, dołujący (pot.)
- portugale:
- opressivamente triste, melancólico, taciturno, entristecedor, nebuloso
- ruse:
- угрюмый, хмурый
- slovake:
- chmúrny, drsný, zasmušilý
- ukraine:
- похмурий, гнітючий, понурий, пригнічений