2malakit/o
malakito
Kupra hidrokarbonato konsistiganta belan verdan polureblan
ŝtonon uzatan por fari juvelojn, ornamajn vazojn kaj ceterajn:
uzu oron, arĝenton, malakiton, turkisojn ... por ĉi
tiu
sinjoro, por ke nenio manku al li
[1].
1.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, ĉapitro 4a
- angle:
- malachite
- beloruse:
- малахіт
- bretone:
- malakit
- ĉeĥe:
- malachit
- france:
- malachite
- germane:
- Malachit
- hispane:
- malaquita
- hungare:
- malachit
- japane:
- 孔雀石 [くじゃくせき], マラカイト
- katalune:
- malaquita
- nederlande:
- malachiet
- perse:
- مالاشیت
- pole:
- malachit
- portugale:
- malaquita
- rumane:
- malachit
- ruse:
- малахит
- slovake:
- malachit
- ukraine:
- малахіт
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.