literator/o PVEF
literatoro
(malofte)
-
Verkisto kaj intelekta vizitanto de literaturaj
rondoj:
literatorojn mi ofte vidas, Puŝkin estas mia bona amiko
[1];
mi neniel povas kompreni la kaŭzon de la motivo de lia amaŭroza abomeno kontraŭ
[…] la literatora rondo „La Plotono“
MMa
!
Toraziroô estas lia civila nomo, Syôin ― plumnomo kiel literatoro
[2].
literaturisto
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru verkisto.
1.
N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, akto 3a, sceno 6a
2. Yamasaki Seikô: Novjara klaĉo super konjako, Monato, 2000/06, p. 25
2. Yamasaki Seikô: Novjara klaĉo super konjako, Monato, 2000/06, p. 25
- beloruse:
- літаратар
- ĉeĥe:
- literát
- ĉine:
- 文学家 [wénxuéjiā], 文學家 [wénxuéjiā]
- germane:
- Literat
- nederlande:
- literator (ontr.), letterkundige (ontr.)
- pole:
- literat
- portugale:
- literato, escritor
- slovake:
- literát
- ukraine:
- літератор