legato
-
Voĉa aŭ muzikila sonigo,
kiu ligas la sinsekvajn tonojn kun kontinua efekto:
la malo de legato estas stakato, alian funkcion havas ligaturo:
ĝi ligas
sinsekvajn tonojn de sama tonalto al longa tono
[1].
stakato,
legato (ekleziulo)
- beloruse:
- легата
- ĉeĥe:
- legát, papežský vyslanec
- france:
- legato
- germane:
- Legato
- hungare:
- legato, kötött előadásmód
- itale:
- legato
- japane:
- 教皇特使 [きょうこうとくし]
- nederlande:
- legato
- pole:
- legato
- rumane:
- legato
- ruse:
- легато
- slovake:
- pápežský vyslanec
- ukraine:
- леґат, папський посол
legate
-
Lige, ne disigante la sinsekvajn tonojn.
- beloruse:
- легата
- ĉeĥe:
- legato
- france:
- legato
- germane:
- gebunden
- hungare:
- legato, kötötten
- itale:
- legato
- nederlande:
- legato, gebonden
- pole:
- powiązane
- rumane:
- înrudit, legat
- ruse:
- легато
- slovake:
- legato
administraj notoj
~e:
Mankas dua fontindiko.
~e:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.