latron/o PIV1
latrono
(poezie)
- Rabisto: la latronoj prirabis kaj murdis lin kaj poste lin enterigis en ĉi loko tiel dezerta[1]; iĝis ĉies diakono: de l' piulo, de l' latrono [2].
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 23a,
p.
165a
2. Aŭdu: Sonas pastoralo, Hymnary.org
2. Aŭdu: Sonas pastoralo, Hymnary.org
- beloruse:
- разбойнік
- ĉeĥe:
- kriminálník, lotr, zloděj
- france:
- brigand, larron
- germane:
- Räuber
- hispane:
- ladrón
- hungare:
- lator, útonálló
- katalune:
- lladre
- nederlande:
- rover (zeldz.)
- pole:
- złodziej
- portugale:
- ladrão, salteador
- rumane:
- hoț
- ruse:
- разбойник
- slovake:
- kriminálnik, lotor
- ukraine:
- розбійник, грабіжник, лотр