laberdan/o PVEF
laberdano
(malofte)
- Peklita moruo, komercata en Eŭropo ĝis la 19a jc: Kia estis la nomo de tiu fiŝo? ― Laberdano, sinjoro ― Tre bongusta [1]; mi pristudis ĝin tiel longe [ĝis] mi konis parkere la sekvantajn vortojn: citrono, matraco, teatro, lampo, glaso, laberdano ... [2].
1.
N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto tria
2. Kialo kaj kielo de mia Esperantisteco, Belga Esperantisto, n-ro 9, sept/okt. 1924, p. 113
2. Kialo kaj kielo de mia Esperantisteco, Belga Esperantisto, n-ro 9, sept/okt. 1924, p. 113
- france:
- morue salée
- germane:
- Laberdan
- nederlande:
- labberdaan