*kunikl/o
*kuniklo
- Genro el familio leporedoj (Oryctolagus), kun pli mallongaj postaj kruroj, kaj bredata pro karno kaj felo: en granda bierfara kaldrono estis kuirata supo, kaj leporoj kaj kunikloj estis turnataj sur rostostango [1]; ĝi kuŝis apud vivanta kuniklo, kiu estis tute malgaja [2]; bredi kuniklojn [3]; dombestoj estas eble iom tro mallarĝsenca vorto, ĉar temas ne nur pri hundoj, katoj aŭ kunikloj, sed ankaŭ pri la hazarda sciuro scivolema [4]; mia trijara filino perdis sian pluŝkuniklon, Mifi, kiu estis ŝia konstanta kunulo [5]. leporulo
1.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Kolo de botelo
3. Monato, Lode van de Velde: La nuna financa krizo (3)
4. Guido kaj Karlijn van Damme: Edukemaj bestoj, Monato, 2000/11, p. 26
5. Monato, Edmund Grimley Evans: Knoppix
6. Paulo Costa, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Oryctolagus_cuniculus_00001.png
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Kolo de botelo
3. Monato, Lode van de Velde: La nuna financa krizo (3)
4. Guido kaj Karlijn van Damme: Edukemaj bestoj, Monato, 2000/11, p. 26
5. Monato, Edmund Grimley Evans: Knoppix
6. Paulo Costa, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Oryctolagus_cuniculus_00001.png
- angle:
- rabbit
- beloruse:
- трус, трусік
- bretone:
- konikl [sovaĝa], lapin [malsovaĝa]
- bulgare:
- питомен заек
- ĉine:
- 兔子 [tùzi], 兔 [tù], 小白兔 [xiǎobáitù], 家兔 [jiātù], 栗鼠 [lìshǔ]
- france:
- lapin
- germane:
- Kaninchen
- hispane:
- conejo
- hungare:
- üreginyúl
- indonezie:
- kelinci
- japane:
- カイウサギ, イエウサギ
- latinece:
- Oryctolagus
- nederlande:
- konijn
- pole:
- królik
- ruse:
- кролик
- svede:
- kanin
- tibete:
- རི་བོང་
- ukraine:
- кріль, кролик
administraj notoj
~o
:
Mankas verkindiko en fonto.