koto/o EncJap
kotoo
↝ 
Japana klasika kordinstrumento
kun longa sonkesto, 13 silkaj kordoj,
ludata per plektroj fiksitaj ĉe la unuaj tri fingroj de la
dekstra
mano:
Kotonuŝi perdis la vidkapablon en la infaneco, kaj iris al
Kioto,
kie li lernis muzikon, kaj baldaŭ fariĝis lerta ludanto de la
dek-tri-korda kotoo kaj la trikorda ŝamiseno
[1].
citro
1.
C. Rowe: Jakumokotoo, Oomoto, 1990, numero 431a
- angle:
- koto
- bulgare:
- кото
- ĉeĥe:
- koto
- france:
- koto
- germane:
- Wöbbrettzither, Koto
- hungare:
- kotó
- pole:
- koto
- portugale:
- coto (ó), (mús.), koto
- ruse:
- кото
- slovake:
- koto