kontrici/o PIV1
kontricio
(malofte)
- Pento: la renegato eniris denove en la sinon de la Eklezio […] dank' al siaj kontricio kaj pentofarado [1].
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 65a, p.
769a
- beloruse:
- раскаяньне
- ĉeĥe:
- lítost, žal
- ĉine:
- 自罚 [zìfá], 贖罪 [shúzuì]
- france:
- contrition
- germane:
- Buße
- pole:
- skrucha, żal
- rumane:
- remușcare
- slovake:
- ľútosť, žiaľ