konkubin/o Far1

konkubino

1.
Virino vivanta kun viro, kun kiu ŝi ne estas edzinigita: li preferus vidi sian filinon kadavro, ol ies konkubino [1]; Elizaveta Petrovna ne havis edzon kaj do oficialajn heredintojn, kelkajn jarojn ŝi onidire estis konkubino de Aleksio Rozumovskij [2].
2.
Kromvirino.
1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro V
2. Vikipedio, Elizabeto (Rusio)
angle:
2. concubine
beloruse:
1. канкубіна 2. палюбоўніца
ĉine:
二房 [èrfáng], 妾 [qiè], 姬 [jī], 簉 [zào], 嬬 [xū], 姘妇 [pīnfù], 小女人 [xiǎonǔ:rén], 細姨 [xìyí], 媵 [yìng], 庶室 [shùshì], 如夫人 [rúfūren], 副室 [fùshì]
france:
1. concubine
germane:
1. Konkubine 2. Kebse, Nebenfrau
hispane:
1. concubina
japane:
内縁の妻 [ないえんのつま], めかけ
katalune:
concubina
nederlande:
1. levensgezellin, partner (vr.) 2. concubine
pole:
1. konkubina
portugale:
1. concubina 2. concubina, amante, amásia
rumane:
1. concubină
ruse:
сожительница

administraj notoj

pri ~o 2.: 
      Ĉu ekzistas pruvo por tiu dua senco? Ordinare la infanoj de ~oj 
      ne havas rajton heredi de la kunulo de la konkubino. Kromvirino verŝajne 
      havas heredrajton....?
      [WD]