koagul/i Z PV

koaguli

(tr)
FIZL Transigi al solida aŭ duonsolida stato; malfluidigi, kazeigi.
Rim.: En „Quo vadis“ de Lidja Zamenhof aperas kelkaj ekzemploj de netransitiva uzo.
angle:
(cause to) coagulate
beloruse:
адтопліваць, стварожваць, выклікаць каагуляцыю
ĉeĥe:
koagulovat, srážet
ĉine:
凝結 [níngjié], 混凝 [hùnníng]
france:
coaguler (tr.)
germane:
gerinnen lassen, verklumpen
hispane:
coagular
hungare:
megalvaszt, megdermeszt, koagulál
japane:
凝結させる [ぎょうけつさせる], 凝固させる [ぎょうこさせる]
katalune:
coagular
nederlande:
doen coaguleren, doen stollen
pole:
koagulować
rumane:
coagula, închega
ruse:
свёртывать, створаживать, вызывать коагуляцию
slovake:
koagulovať, zrážať sa
turke:
pıhtılaştırmak, dondurmak
ukraine:
коагулювати, спричиняти коагуляцію, звурджувати

koagulaĵo

FIZL Loka solidiĝo de korpa fluaĵo; grumelo1.b: kiam mia amiko post amorado kontentiĝas, en la elĵetaĵo estas koagulaĵoj [1].
1. trad. Paŭlin': Adoleskantinaj demandoj, 1999
beloruse:
згортак, згустак, каагулят
ĉine:
凝結 [níngjié], 血栓 [xuèshuān], 血餅 [xuèbǐng]
france:
caillot, thrombus
japane:
凝結物 [ぎょうけつぶつ], 凝固物 [ぎょうこぶつ]
pole:
skrzep
rumane:
cheag, craniu
ukraine:
коагулят, згусток, осад

koaguliĝi

FIZL Transiĝi al solida aŭ duonsolida stato: koaguliĝinta sango
angle:
coagulate
beloruse:
згортвацца (напр. аб крыві), згусаць, каагуляваць
ĉine:
凝結 [níngjié], 血凝 [xuèníng], 凝聚 [níngjù]
france:
coaguler (intr.), se coaguler, figer (intr.), cailler (former des caillots), se cailler (former des caillots), épaissir (intr., en p. d'un liquide), prendre (devenir solide) ~iĝinta sango: sang caillé, sang coagulé.
hispane:
coagular (intr.), coagularse
hungare:
megdermed, megalvad, koagulálódik
japane:
凝結する [ぎょうけつする], 凝固する [ぎょうこする], 固まる [かたまる]
nederlande:
coaguleren, stollen ~iĝinta sango: gestold bloed.
pole:
gęstnieć, zastygnąć
rumane:
se îngroșa, îngheța
ruse:
свёртываться (о крови), коагулировать ~iĝinta sango: свернувшаяся кровь.
turke:
pıhtılaşmak
ukraine:
коагулюватися, зсідатися, звурджуватися

administraj notoj