klerik/o [1]

kleriko

REL Eklezia funkciulo; ekleziulo: pastroj kaj klerikoj interkonsentis speciale festi, ke finiĝis […] la religiaj kvereloj [2]; alia kleriko […] priskribis la vojon ekde Poitiers, Francio, verkante la unuan turisman gvidilon pri Santiago de Compostela [3]; neniu, krom kelkaj islamaj kaj kristanaj klerikoj, ricevis la permeson […] viziti la prezidanton [4]; Petrarko akceptis la klerikan karieron kiel honorindan profesion [5]. VD:laiko1
Rim.: En du pli fruaj vortaroj la vorto aperas kun adjektiva karaktero kaj derivaĵoj klerikulo JED resp. klerikisto PVEF .
2. Monato, Ipfelkofer Jomo: Festo unika en la mondo
3. Rafaela Urueña: Vojoj al la sankta urbo, Monato, 2000/03, p. 24
4. Monato, Princo Henriko Oguinye/pg: Bonŝanca prezidanto
5. N. Rossi: Francesco Petrarca, La Ondo de Esperanto, 2004:6
angle:
cleric, clergyman, ecclesiastic, divine
beloruse:
клірык
ĉeĥe:
duchovní, klerik
ĉine:
神职人员 [shénzhírényuán], 牧师 [mùshī], 教士 [jiàoshì]
france:
clerc (ecclésiastique), ecclésiastique (subst.) ~a: clérical (relatif au clergé), de clerc, du clergé.
germane:
Kleriker, Geistlicher
hispane:
clérigo
hungare:
egyházi személy, klerikus
japane:
聖職者 [せいしょくしゃ], 僧侶 [そうりょ]
katalune:
clergue
malnovgreke:
κληρικός
nederlande:
geestelijke
pole:
kleryk, duchowny
ruse:
клирик
slovake:
duchovný, klerik
ukraine:
духовна особа, служитель культу

klerikaro

REL La korporacio de klerikoj ene de eklezio1: [aperis] du novaj sociaj kategorioj, kiuj sin profesie ekprezentis: la medicinistaro kaj la klerikaro [6]; la blanka klerikaro (en ortodoksismo, la klerikoj kiuj vivas inter la laikoj kaj rajtas esti edziĝintaj); la nigra klerikaro (en ortodoksismo, la klerikoj monaĥiĝintaj, kio estas deviga por la ĉefpastroj).
angle:
clergy, pastorate, priesthood
beloruse:
клір, духавенства
ĉeĥe:
duchovenstvo, klér, klérus
ĉine:
圣职 [shèngzhí], 神职 [shénzhí]
france:
clergé blanka ~aro: clergé séculier. nigra ~aro: clergé régulier.
germane:
Klerus, Geistlichkeit
hispane:
clero
hungare:
papság, klérus
japane:
全聖職者 [ぜんせいしょくしゃ]
malnovgreke:
κλῆρος
nederlande:
clerus
pole:
kler, duchowieństwo
ruse:
духовенство, клир blanka ~aro: белое духовенство. nigra ~aro: чёрное духовенство.
slovake:
duchovenstvo, klér
ukraine:
духівництво, клір

klerikisma

Favora al la klerikaro kaj al ĝia superregado; klerikala: ĉu la mondo, por kies savo Kristo komisiis al ni la disvastigadon de la Bona Novaĵo, ne interpretus nian revenon al la latina kiel eklezian (aŭ, tre eble, klerikisman) deziron por izola enmemiĝo [7]?
7. K. Laughery: Lingvoproblemoj en la Pontifikaj Romaj Universitatoj, Espero Katolika, 1980:10
beloruse:
клерыкальны
ĉeĥe:
klerikální
france:
clérical (favorable au cléricalisme)
germane:
klerikal, geistlich, kirchenfreundlich
hungare:
klerikális
katalune:
clerical
nederlande:
klerikaal
pole:
klerykalny
rumane:
clerical
ruse:
клерикальный
slovake:
klerikálny

klerikismo

POL Politiko favora al la klerikaro; klerikalismo.
beloruse:
клерыкалізм
france:
cléricalisme
germane:
Klerikalismus, Kirchenfreundlichkeit
hungare:
klerikalizmus
katalune:
clericalisme
nederlande:
clericalisme
pole:
klerykalizm
rumane:
clericalism
ruse:
клерикализм

kontraŭklerikisma, kontraŭklerika

Malfavora al la rego, al la influo, al la ekzisto de klerikaro: post lernado en la komunumo, de Cleyre komencis sian intelektulan engaĝon en la forte kontraŭklerika Liberpensisma movado [8].
beloruse:
антыклерыкальны
france:
anticlérical
germane:
antiklerikal, kirchenfeindlich
hungare:
antiklerikális
katalune:
anticlerical
nederlande:
antiklerikaal
ruse:
антиклерикальный

kontraŭklerikismo

POL Opinio, agado kontraŭa al la socia rolo de klerikaro.
beloruse:
антыклерыкалізм
france:
anticléricalisme
germane:
Antiklerikalismus
1. Joseph Rhodes: The English-Esperanto Dictionary, 1908

administraj notoj

~ismo: Mankas dua fontindiko.
kontraŭ~ismo: Mankas dua fontindiko.