kantilen/o PIV1
kantileno
(malofte)
Lirika kanta melodio voĉe aŭ instrumente
interpretata, aparte aŭ kiel parto de pluvoĉa
muzikaĵo:
la trio da saksofonoj ploras la kantilenon
[1];
Aureliano Segundo ne konsciis pri la kantileno ĝis la sekvanta
tago, post la maten-manĝo, kiam li sentis sin tute konfuz-kapa
pro zumado
[2].
1.
S. Bubenič: Sub Cirkotendo, 19692.
G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent
Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
- beloruse:
- кантылена
- ĉeĥe:
- kantiléna
- france:
- cantilène
- germane:
- Kantilene
- pole:
- kantylena
- rumane:
- cantilena
- slovake:
- kantiléna
- ukraine:
- кантилена