*kal/o
*kalo
Loko en la haŭto, precipe ĉe piedoj aŭ manoj, malmoliĝinta
pro frotado:
la forĝisto estas nigra, malpura, havas fingrojn kovritajn de
kaloj
[1];
mi certe tretas sur kelkaj piedkaloj ĉe la profesia
instruistaro
[2].
1.
B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, ĉapitro 1a
2. KaGu:-}: nova pedagogio, soc.culture.esperanto, 2007-03-18
2. KaGu:-}: nova pedagogio, soc.culture.esperanto, 2007-03-18
- angle:
- callus, corn
- beloruse:
- мазоль
- bretone:
- kaledenn (kroc'hen)
- ĉeĥe:
- mozol
- ĉine:
- 雞眼 [jīyǎn]
- france:
- cal piedkalo: œil-de-perdrix.
- germane:
- Schwiele piedkalo: Hühnerauge.
- hispane:
- callo
- hungare:
- bőrkeményedés, tyúkszem
- japane:
- たこ, うおのめ
- katalune:
- call, durícia piedkalo: ull de poll.
- latinece:
- callus, clavus
- nederlande:
- eelt piedkalo: eksteroog, likdoorn.
- pole:
- odcisk, nagniotek, modzel
- portugale:
- calo
- ruse:
- мозоль
- slovake:
- mozoľ, otlak
- svede:
- liktorn, valk
- ukraine:
- мозоля, мозоль, калюс
kala
- Havanta kalojn: kalaj manoj de laboristoj.
- angle:
- callous
- beloruse:
- мазолісты
- bretone:
- kaledet (kroc'hen)
- ĉeĥe:
- mozolnatý
- ĉine:
- 胝 [zhī]
- france:
- calleux
- germane:
- schwielig, verhornt
- hungare:
- bütykös, kérges
- japane:
- たこのできた, ごつごつした
- katalune:
- callós
- nederlande:
- eeltig, vereelt
- pole:
- zrogowaciały, stwardniały
- portugale:
- caloso
- ruse:
- мозолистый
- slovake:
- mozoľnatý
- svede:
- valkig
- ukraine:
- мозольний, мозолистий, мозолястий