kakemon/o SPV

kakemono

BELA
Papera muntaĵo de pentraĵo aŭ belskribaĵo, penda inter du horizontalaj stangoj, en- kaj el-volvebla.
ĉeĥe:
kakemono
finne:
kakemono (maalauskäärö)
france:
kakemono
germane:
Kakemono
hungare:
kakemonó
japane:
掛け物 [かけもの], 掛け軸 [かけじく]
katalune:
kakemono
nederlande:
kakemono
pole:
kakemono
portugale:
caquemono
ruse:
какемоно
slovake:
kakemono
ukraine:
какемоно

kakemonisto

BELA
Metiisto, kiu fasonas artaĵojn kiel kakemonojn: por ellaborigi ion en la formo de kakemono, oni mendas ĉe la kakemonisto [1].
1. T. Nakamura: Enciklopedieto japana, artikolo „kakemono“, p. 82a
hungare:
kakemonóművész
japane:
表具師 [ひょうぐし], 表装師 [ひょうそうし]
katalune:
kakemonista
nederlande:
kakemonokunstenaar

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.