*idol/o PV
*idolo
- 1.
Statuo, figuro de diaĵo, kun formo de estulo aŭ de
objekto, kaj honorata per kulto:
vi vidis iliajn idolojn el ligno kaj el ŝtono,
el arĝento kaj el oro
[1];
la kulto de la idoloj;
la paganaj idoloj.
- 2.
- (figure) Persono aŭ afero, al kiu oni fervorege servas, kvazaŭ per kulto: ŝia filino estis ŝia idolo, kaj tion malmulte meritis; tiu politikisto iĝis la idolo de la popolo; la mono estas lia idolo.
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Readmono 29:17
- angle:
- idol
- beloruse:
- ідал, кумір
- ĉeĥe:
- bůžek, idol, modla
- ĉine:
- 偶像 [ǒuxiàng] 1. 偶象 [ǒuxiàng], 神像 [shénxiàng], 愛豆 [àidòu]
- france:
- idole
- germane:
- 1. Götze 2. Idol
- hispane:
- ídolo
- hungare:
- 2. bálvány
- japane:
- 偶像 [ぐうぞう], 神像 [しんぞう], 崇拝の的 [すうはいのまと], アイドル [あいどる]
- katalune:
- ídol
- nederlande:
- 1. afgod 2. idool
- pole:
- 1. idol, bożek 2. idol, bożyszcze
- portugale:
- 1. ídolo (religião) 2. ídolo
- ruse:
- идол, кумир
- slovake:
- bôžik, modla
- svede:
- 2. idol
- ukraine:
- ідол, божок, кумир
idolano
- Adoranto de idoloj.
- angle:
- idolater
- beloruse:
- ідалапаклоньн ік
- ĉeĥe:
- modlář
- france:
- idolâtre (subst.)
- germane:
- Götzendiener
- hispane:
- idólatra
- hungare:
- bálványimádó
- japane:
- 偶像崇拝者 [ぐうぞうすうはいしゃ]
- katalune:
- idòlatra
- nederlande:
- afgodendienaar
- pole:
- bałwochwalca, poganin
- portugale:
- idólatra
- ruse:
- идолопоклонник
- slovake:
- modloslužobník
- ukraine:
- ідолопоклонник, ідоловірець, ідолянин, язичник, поганин