ĥil/o, ĉil/o
ĥilo, ĉilo


                              Lakteca likvaĵo konsistanta el 
                              limfo
                              kaj emulsia
                              graso, formiĝanta dum digestado de grasaĵoj:
                              
                                 ĉilo aŭ ĥilo […] ekestas en la maldika intesto dum la digestado de
                                 grasaj manĝaĵoj, kaj fortransportiĝas per limfaj kapilaroj, pro globetoj de
                                 graso ensorbita, la limfo elfluanta el la intestaro aspektas laktosimila
                                 [1].
                                 
                              
Rim. 1:
                           „En PIV oni trovas la vortojn ĥilo kaj
                           ĉimo, kiuj apartenas al digestita manĝaĵo. Estas
                           resendo sub ĥilo al ĥilo, sed
                           nenio pri ĥimo. Kial PIV ŝanĝas tiujn ĉi vortojn
                           grek-devenajn, kiuj internacie devus esti ĥilo kaj
                           ĥimo (aŭ kilo kaj kimo)? Mi divenas, ke
                           la aŭtoroj de PIV konscias, ke kilo kolizias kun la jam
                           establita senco de la vorto. Sed ilia
                           ĥo-fobio ne permesas, ke
                           ĥilo restu ĥilo. Eble la ŝanĝo de
                           ĥino al ĉino sugestis al ili, ke jen analogio
                           por pravigi la ŝanĝon de ĥilo al ĥilo. Tiam
                           plua analogio permesas al ili etendi tiun ŝanĝon al
                           ĥimo. Sed la ŝanĝo al ĉino kaj Ĉinio
                           estas apogebla sur la influo de la angla kaj hispana, kiuj
                           havas similajn terminojn kun la ĉo-sono. Ne estas analogiaj
                           terminoj en tiuj lingvoj en la okazo de
                           ĥilo/ĥilo aŭ ĥimo/ĉimo.
                           
                           Komplikas la problemon tio, ke
                           ĥilo/ĉimo eniras en kelkajn kunmetitajn
                           terminojn. Tiel, el ĥilo venas ĥilomikrono kaj
                           el ĥimo venas ĥimotripsino. Ambaŭ terminoj
                           estas registritaj en plurlingva biokemia vortaro (Wörterbuch der
                              Biochemie. DDR: VEB Verlag Enzyklopädia, 1980), kvankam ne en
                           PIV. Mi rekomendas nuligi la arbitran PIV-decidon kaj reveni al
                           la ĥo-formoj. Se oni ne renversas la PIV-decidon, kio malebligos
                           pluajn arbitrajn ŝanĝojn en la estonto? Mi opinias, ke la ŝanĝo
                           ĥ→ĉ povas esti pravigita nur se oni definitive decidos forlasi
                           ĥoon.“
                           [2].
                           
                     Rim. 2:
                           La ŝanĝo ĥino→ĉino estas afero tute aparta: la uzo de
                           „ĥ“ en „ĥino“ estas etimologia eraro, kiel
                           klarigite en
                           la rimarko ĉe la artikolo „ĥino“.
                           [Sergio Pokrovskij]
                           
                     Rim. 3:
                           Fakte ĉi tiujn kriplajn formojn ni ŝuldas al la neesperanta
                           tradicio francigi en iuj vortoj la grekan χ per /ŝ/: chimie
                           /ŝi'mi/, machine /ma'ŝin/, chyle /ŝil/,
                           chyme /ŝim/; el ili nur
                           „maŝino“ estas internacia. Tamen „maŝino“
                           estas perceptata kiel vorto francdevena, kaj ĝia „ch“
                           ne ŝanĝiĝis je „ĉ“: „maĉino“ estus
                           nerekonebla. Simile „ĉilo“ kaj „ĉimo“ estas
                           egale nerekoneblaj (kiel pruvas la ĉi-supra rimarko de
                           Doug Portmann), kiel same nerekonebla estus „ĉimio“ por ĥemio.
                           [Sergio Pokrovskij]
                           
                     
                  - angle:
 - chyle
 - beloruse:
 - хілус
 - bulgare:
 - хилус
 - finne:
 - maitiaisneste (ruoansulatus), kyylus
 - france:
 - chyle
 - germane:
 - Lymphe (weiße), Chylum
 - hungare:
 - nyiroknedv, tápnyirok
 - itale:
 - chilo (fisiologia)
 - japane:
 - 乳糜 [にゅうび]
 - nederlande:
 - chijl
 - pole:
 - sok pokarmowy
 - portugale:
 - quilo (fisiologia)
 - ruse:
 - хилус, млечный сок
 - ukraine:
 - хілус