10hun/o PIV1
huno
Ano de nomada popolo
devena de orienta Azio, en la 5a jarcento sub Atilo invadinta Eŭropon:
la unuaj tiaj danĝeraj fremduloj estis la hunoj, kiuj, ne sukcesinte konkeri
la Mezan Regnon pro la efikaj rezisto kaj repuŝo fare de la imperio Han,
migris okcidenten ĉirkaŭ la dua jarcento antaŭ la komuna erao kaj minacis en
la persono de Atilo la tutan kristanan mondon
[1].
1.
Sabeo Fu/Yamasaki Seikô: Formortanta lingvo de malplimulto en
Ĉinio, Monato, 2001/01, p. 22
- beloruse:
- гун
- ĉeĥe:
- Hun, Hunové
- ĉine:
- 匈人 [xiōngrén]
- france:
- hun
- germane:
- Hunne
- greke:
- ούνος
- hispane:
- huno
- hungare:
- hun
- itale:
- unno
- japane:
- フン族 [フンぞく]
- nederlande:
- Hun
- portugale:
- huno
- ruse:
- гунн
- slovake:
- Hun, Huni
- ukraine:
- гун