Herakl/o
Heraklo
Greklingve Ήρακλέης,
helena heroo, konata pro la superhoma forto,
filo de Alkmeno kaj Zeŭso,
laŭ la legendo fondinto de la Olimpikoj
kaj partoprenanto en la ekspedicio de la
Argonaŭtoj:
la infanojn de Heraklo, kiuj devas fuĝi for de la tirano
[1].
Rim.: Vidu ankaŭ latindevenan vorton Herkulo.
1.
Monato, Thomas Sülzle: Komenco de la teatra maratono
- beloruse:
- Геракл, Геркулес
- ĉeĥe:
- Herakles, Hérakles
- ĉine:
- 重型机器 [zhòngxíngjīqì], 海格力斯 [hǎigélìsī]
- france:
- Héraclès
- germane:
- Herakles
- itale:
- Eracle
- japane:
- ヘラクレス
- pole:
- Herakles
- slovake:
- Herakles
- ukraine:
- Геракл (напівбог, символ доброчинної сили)
Heraklidoj
-
La idoj de Heraklo, kaj specife la gefiloj kaj la idaro
devenantan de la edziĝo kun Dejaniro:
de Eŭripido […] entute restas al ni nur 17 tragedioj kaj unu
satiroludo lia: […] „La Heraklidoj“ (inter 430-427)
[2].
- beloruse:
- геракліды
- france:
- Héraclides
- germane:
- Herakleiden
- itale:
- Eraclidi
- ukraine:
- Геракліди (потомки Геракла)