haliot/o NePiv
halioto
Iu el grandaj manĝeblaj markonkoj, gastropodoj, kies unupeca
ŝelo
havas perlamotan enon, troveblaj interalie ĉe la bordoj de
Pacifiko,
sola genro de familio haliotedoj (Haliotis):
la servisto ... alportis pladon da frititaj
haliotpecoj
[1].
Rim.: Halioto pro sia formo ricevas en pluraj lingvoj la komunuzan nomon „marorelo“, kio ankaŭ estas la etimo de ĝia scienca nomo.
1.
Bakin (Li Yaotang), trad. Wei Yida: La Familio, ĉapitro 13a, p.
150a
- angle:
- abalone, ormer
- beloruse:
- марское вушка
- ĉine:
- 鮑魚 [bàoyú]
- france:
- oreille de mer, ormeau
- germane:
- Seeohren, Abalone
- hungare:
- tengeri fül
- itale:
- orecchia marina
- katalune:
- orella de mar, sabatetes
- latinece:
- Haliotis
- nederlande:
- zeeoor
- portugale:
- abalone, haliote
- ukraine:
- вушко