ĝin/o PIV1

ĝino

ISL Nevidebla spirito kapabla ankaŭ aperi en formo de besto aŭ homo: „La Ĝinoj“ (72a ĉapitro de la korano); „La Ĝinoj“ (poemo de Viktoro Hugo) [1]; okazis ke preterpasis la ĝino respondeca pri ĉiuj dezertoj [2].
HOM:ĝino (ĉina mezuruno), ĝino (brandospeco)
1. V. Hugo, trad. C. Bourlet: La Ĝinoj, Lingvo Internacia, 1902, p. 118a-119a
2. Rudyard Kipling, Trad. Wouter F. Pilger: Tiel do: Rakontoj por malgrandaj infanoj, gutenberg.org
angle:
jinn, djinn, genie
beloruse:
джын (дух)
bulgare:
джин
france:
djinn
germane:
Dschinn
indonezie:
jin
itale:
jinn, genio
japane:
ジン
perse:
جن
pole:
dżin
portugale:
jinn, djin, djinn, gênio
ukraine:
джин

administraj notoj