guzl/o PV
guzlo
Malgranda unu- aŭ dukorda
kordinstrumento
uzata ĉe kelkaj slavaj popoloj:
unu el la […] popolrakontoj […], kiujn la
popolaj orientaj poetoj kantas en akompano de la sonoj de la
guzlo, sidante apud la pordoj de la kafejoj de Bagdado
[1];
el profunda poŝo de sia griza kitelo la montenegrano eltiras guzlon, mizeraspektan
kaj malgrandan kvazaŭ manplato, kaj mallongan arĉon
[2].
1.
C. Bachiller, trad. J. Heinlein Ferreira: La Naskiĝo de la Tabako, en: Fundamenta Krestomatio, 1904
2. I. Andrić, trad. A. Sekelj: La ponto super Drino, 2018
3. Orjen, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Balkan_Gusle_with_Capricorn.JPG
2. I. Andrić, trad. A. Sekelj: La ponto super Drino, 2018
3. Orjen, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Balkan_Gusle_with_Capricorn.JPG
- beloruse:
- гусьлі
- ĉeĥe:
- gusle
- france:
- guzla
- germane:
- Gusla
- hungare:
- guzlica
- itale:
- gusla, gusle
- japane:
- グスラ
- katalune:
- gusla
- nederlande:
- gusla
- portugale:
- guzla
- ruse:
- гусли
- slovake:
- gusle
- ukraine:
- гусла, гуслі
administraj notoj
pri
~o:
En leksikonoj mi trovas „guzla“ aŭ „gusle“, unukorda violoneto
tipa de Dalmatio, responda al la difino. Mi trovas ankaŭ „gusli“,
ia rusa citro, kiun probable celas iuj el la nunaj tradukoj.
Ne estas klare, kiun specon aludas la ekzemplo el la Fundamenta
Krestomatio.
[ĵv]
~o:
Mankas verkindiko en fonto.