Glagolic/o PIV2
Glagolico
- La pli antikva el la du ĉefaj slavonaj alfabetoj: la kroatoj kredas, ke Glagolicon kreis ilia samlandano s-ta Hieronimo la Stridonano (347–419), la tradukinto de Vulgato [1]; ekzistas du ĉefaj formoj de Glagolico: la ronda kaj la angulhava [2]; la Unuiĝo (de Zagrebaj Esperantistoj) uzas la latinan skribon, kaj orname Glagolicon [3].
1.
Sergio Pokrovskij: Komputada Leksikono, Slavonaj alfabetoj
2. de Domagoj VIDOVIĈ, tr. Viŝnja BRANKOVIĈ: Glagolico hieraŭ kaj hodiaŭ, La Gazeto, n-ro 88, 2000-04-30, p. 30
3. Statuto de Unuiĝo de Zagrebaj Esperantistoj, Artikolo 31.
2. de Domagoj VIDOVIĈ, tr. Viŝnja BRANKOVIĈ: Glagolico hieraŭ kaj hodiaŭ, La Gazeto, n-ro 88, 2000-04-30, p. 30
3. Statuto de Unuiĝo de Zagrebaj Esperantistoj, Artikolo 31.
- angle:
- Glagolitsa, Glagolitic alphabet
- beloruse:
- глаголіца
- bulgare:
- глаголица
- ĉeĥe:
- hlaholice
- ĉine:
- 格拉哥里字母 [gélāgēlǐzìmǔ]
- france:
- glagolithique (subst.)
- germane:
- Glagoliza, Glagolitische Schrift
- katalune:
- alfabet glagolític
- pole:
- głagolica
- ruse:
- глаголица
glagolica
- Rilata al Glagolico: glagolica litero; glagolica manuskripto; Dum kelka tempo la du alfabetoj kunekzistis paralele en la tuta Slavujo; glagolicajn grafitiojn oni trovis eĉ en Kievo kaj Novgorodo [4].
4.
Sergio Pokrovskij: Slavonaj skribojLa Ondo de Esperanto
- angle:
- Glagolitic
- beloruse:
- глагалічны
- france:
- glagolitique (adj.)
- katalune:
- glagolític
- pole:
- napisany w głagolicy
- ruse:
- глаголический