^*gelaten/o ^UV

^*gelateno

1.: Proteina substanco duonsolida, kiun oni ekstraktas el la ostoj, kartilagoj kaj haŭto de bestoj: Paŭlo glutis la venenon en medikamenta gelatena kapsulo [1]; proteinoj estas gravaj, ĉar ili konsistigas […] la albuminon de la sango, la gelatenecan substancon en la ĉeloj, ktp [2].
2.: Simila substanco produktata el vegetaĵoj; ĵeleo: fruktaj gelatenoj, marmeladoj, konfitaĵoj [3].

1. Johán Valano: Ĉu vi kuiras ĉine?, 13
2. Monato, Vivo: Riboj
3. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto

1.: Suko el besta substanco, kiu enhavas gelatenon kaj malvarmiĝinte fariĝas solida sed mola: gelatenaĵo de bovido, de fiŝo; ŝinko garnita per gelatenaĵo; karpo en gelatenaĵo [4]; agaragaro estas vegana anstataŭaĵo de gelateno (kiu estas farata de ostoj kaj haŭtoj de bestoj) [5]. galantino
2.: Suko elpremita el fruktoj, kiu, sukerite kaj malvarmiĝinte, fariĝas solida sed mola kiel gelateno: gelatenaĵo el pomo, riboj; ni ĉiuj ŝategas kukon surbaze de biskoto kovrita per frukta gelatenaĵo kun la fruktoj [6]. ĵeleo

4. Tipaj, polaj dumvigiliaj kristnaskaj pladoj
5. Nebakita ĉokolada tofu-kuko
6. Donaco de Dio el Kaŝubio, Esperanta Retradio, 2015-06-25

pri ~aĵo:

    PIV1 ne konsentas. Ĝi nomas „~aĵo“ bestan ~on manĝe
    uzatan. Cetere „~o“ mem povas esti fruktodevena
    laŭ PIV1. Vera ĥaoso!
    [MB]

~eca: Mankas dua fontindiko.
~eca: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.