flagelant/o PIV1
flagelanto
Sinskurĝanto; ano de religia grupo, kiu praktikas
volontan sinsuferigon, ekzemple sin skurĝas,
por mistika progreso:
la flagelantoj, duonnudaj viroj kaj virinoj, pentofare
vipante sin mem kaj kantante frenezan kanton,
vagadis tra la Rejna regiono
[1].
1.
H. Heine, trad. L. L. Zamenhof: La Rabeno de Baĥaraĥ, 1929
- beloruse:
- флягелянт
- france:
- flagellant (subst.)
- pole:
- biczownik, flagelant
- ukraine:
- флаґелант