*7foSPV
fo
-
Nomo de la sepa litero de la Esperanta alfabeto:
nomoj de la literoj: a, bo, co, ĉo, do, e, fo, go
[...]
[1],
uzata i.a. kiel:
- a)
(maj.) nomo de la kvara tono de la C-maĵora gamo (349 Hz;
absolut-solfeĝa fa): F bemola, diesa; F-kleo;
- b)
(maj.) mallongigo de Fundamento: F;
- c)
(maj.) simbolo de fluoro: F;
- d)
(maj.) simbolo de farado: F;
- e)
-
(maj.) simbolo de farenhejto: 32° F;
- f)
- (maj.) signo de formo: F-truoj (sontruoj de la violono);
- g)
(min.) mallongigo de figure: f.;
- h)
-
(min. kaj kursive) kiel simbolo de forte: f.
1.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Ekzercaro, § 1
- beloruse:
- літара f
- france:
- 1.a fa 1.b Fundamento (abréviation) 1.c fluor 1.d Farad 1.e Fahrenheit 1.f F (forme de) 1.g (abréviation) 1.h (abréviation)
- japane:
- フォー
administraj notoj
~:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.