erudit/o
erudito
- Erudiciulo: mi sciis, ke li estas erudito, pro liaj intervenoj dum debatoj pri iu ajn temo [1]; kunmiksaĵoj de elementoj el malsamaj idiomoj, kies fremdaj ingrediencoj estis pruntitaj de eruditoj kaj verkistoj [2]; lukto por paco kaj justeco estas ĝihad, sen ĝihad tiu lukto estus malsincera kaj duonkora, multe da islamaj eruditoj kaj iliaj studoj tion konfirmas [3].
1.
Monato, Ivo Durwael: Kosmologio de nia jarcento
2. Monato, Garvan Makaj: Lingvoj, ĉu naturaj, ĉu artefaritaj?
3. Monato, Jomo Ipfelkofer: Ne interveni signifas ne solvi
2. Monato, Garvan Makaj: Lingvoj, ĉu naturaj, ĉu artefaritaj?
3. Monato, Jomo Ipfelkofer: Ne interveni signifas ne solvi
- beloruse:
- эрудыт
- ĉeĥe:
- erudovaný odborník, vzdělanec, zběhlý člověk
- ĉine:
- 先賢 [xiānxián]
- france:
- érudit
- germane:
- Gelehrter, gebildeter Mann
- hispane:
- erudito
- hungare:
- képzettség, tanultság
- pole:
- erudyta
- portugale:
- erudito
- ruse:
- эрудит
- slovake:
- erudovaný odborník
- ukraine:
- ерудит