disonanc/o Z
PV
disonanco
- 1.
Malharmonio,
malagrabla kunsonado.
- 2.
- (figure)
Manko de harmonio, malakordo:
la plej malgrandan disonancon de la koloroj ŝi tuj
rimarkis;
profunda disonanco inter la karakteroj.
- angle:
- dissonance
- beloruse:
- дысананс
- bulgare:
- 1. дисонанс
- ĉeĥe:
- disonance, nesoulad, nesouzvuk
- france:
- dissonance
- germane:
- 1. Dissonanz, Missklang 2. Dissonanz, Misston
- hungare:
- disszonancia, összhang hiánya 1. disszonancia, rossz hangzás
- itale:
- dissonanza
- japane:
- 不協和音 [ふきょうわおん], 不調和 [ふちょうわ], 不一致 [ふいっち]
- katalune:
- dissonància
- pole:
- 1. dysonans 2. dysonans
- portugale:
- 1. dissonância 2. dissonância
- ruse:
- диссонанс
- slovake:
- nesúzvuk
- ukraine:
- дисонанс