1ĉek/o
ĉeko
-
Mandato, kiu rajtigas iun ricevi monon el la banka konto de la
subskribinto:
la sinjorino vestita nigre subskribas mian nomon sur la
ĉekon[1].
kambio,
trato.
1.
Spomenka Ŝtimec: Hejmo en
Mezeŭropo, Monato, jaro 1996a,
numero 1a, p.
20a
- angle:
- cheque (brite), check (usone)
- beloruse:
- чэк
- ĉine:
- 支票 [zhīpiào]
- france:
- chèque
- germane:
- Scheck
- greke:
- επιταγή
- hebree:
- המחאה, שיק
(המחאה), צ'ק
- hispane:
- cheque
- hungare:
- csekk
- itale:
- assegno
- japane:
- 小切手 [こぎって]
- katalune:
- xec
- nederlande:
- cheque
- perse:
- چک
- pole:
- czek
- portugale:
- cheque
- rumane:
- cec
- ruse:
- чек
- slovake:
- šek
- turke:
- çek
- ukraine:
- чек
ĉekaro
-
Kajereto de deŝireblaj ĉekoj pretaj por alskribo
de monsumo kaj subskribo. Ĉeklibro.
- angle:
- checkbook
- beloruse:
- чэкавая кніжка
- ĉine:
- 支票簿 [zhīpiàobù]
- france:
- carnet de chèques
- germane:
- Scheckheft
- hebree:
- פנקס שיקים, פנקס צ'קים
- hungare:
- csekkfüzet
- itale:
- libretto degli assegni, carnet
- katalune:
- talonari de xecs
- nederlande:
- chequeboek
- perse:
- دسته چک
- pole:
- książeczka czekowa
- ruse:
- чековая книжка
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~aro:
Mankas fontindiko.
~aro:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.