cum/o
cumo
-
Infloresko,
ĉe kiu sub la unua floro aperas flankaj branĉoj
finiĝantaj per floro, sub kiu denove aperas flankaj
branĉoj ktp:
ducumo
(sub ĉiu floro aperas du flankaj
branĉoj);
plurcumo
(sub ĉiu floro aperas pluraj flankaj
branĉoj);
kunmetita cumo
(ĉe meza akso, sidas cumetoj; tirso)
alterna unucumo
(sub ĉiu floro aperas nur unu plia branĉo
sur alternantaj flankoj, tiel ke la infloresko aperas zigzage;
cincino);
ŝraŭba unucumo
(sub ĉiu floro aperas nur unu plia branĉo
ĉiam sur sama flanko, tiel ke la infloresko aperas
kiel ŝraŭblinio;
bostriko);
- beloruse:
- цымознае
суквецьце
- france:
- cyme
- germane:
- zymöser Blütenstand du~o:
Dichasium. plur~o:
Pleiochasium, Trugdolde. kunmetita ~o:
Thyrsus. alterna unu~o:
Wickel. ŝraŭba unu~o:
Schraubel.
- hungare:
- bogas virágzat du~o:
kettős bog. plur~o:
többesbog. kunmetita ~o:
összetett bogas virágzat. alterna unu~o:
forgó virágzat. ŝraŭba unu~o:
kunkor.
- itale:
- cima (bot.)
- katalune:
- cima (inflorescència)
- nederlande:
- middelpuntvliedende bloeiwijze, bijschermdragende bloeiwijze
- pole:
- wierzchotka (kwiatostan) du~o:
wierzchotka dwuramienna
(kwiatostan). plur~o:
wierzchotka wieloramienna (kwiatostan), wierzchotka wielopromienista
(kwiatostan). alterna unu~o:
dwurzędka (kwiatostan
wierzchotkowy). ŝraŭba unu~o:
skrętek (kwiatostan
wierzchotkowy).
- ruse:
- цимозное
соцветие
- ukraine:
- напівзонтик
administraj notoj
~o:
Mankas fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.