*burd/o
*burdo
Genro el familio abeledoj
(Bombus), pli peza ol abelo:
grafoj kaj princoj tie sin puŝas kaj zumas, kiel burdoj,
oni nur aŭdas „ĵ ... ĵ ... ĵ
...“
[1];
kelkaj burdoj, kviete gustumintaj flornektaron, leviĝas
super la bedo
[2].
1.
N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, akto 3a, sceno 6a
2. Mikaelo Bronŝtejn: Oni ne pafas en Jamburg, ĉapitro 14a, p. 80a
2. Mikaelo Bronŝtejn: Oni ne pafas en Jamburg, ĉapitro 14a, p. 80a
- angle:
- bumblebee
- beloruse:
- чмель
- bulgare:
- земна пчела
- ĉeĥe:
- čmelák
- ĉine:
- 丸花蜂 [wánhuāfēng], 熊蜂 [xióngfēng], 花蜂 [huāfēng]
- france:
- bourdon (insecte)
- germane:
- Hummel
- hebree:
- דבור
- hispane:
- abejorro
- hungare:
- poszméh
- japane:
- マルハナバチ
- latinece:
- Bombus
- nederlande:
- hommel
- pole:
- trzmiel
- portugale:
- zangão
- ruse:
- шмель
- slovake:
- čmeliak
- svede:
- humla
- ukraine:
- джміль