¹⁰Bizanc/o, Bizanti/o ^Fab3

Bizanco, Bizantio

Antikva nomo de Istanbulo, ĝis la jaro 324a, post kiu Konstanteno la Granda alinomis ĝin Konstantinopolo: oni veturas al Bosforo, por tie halti por kelke da horoj kaj rigardi la lokon, kie staris Bizantio [1]; grupo [de cignoj] kun brilantaj plumoj kaj fidelecaj okuloj ekloĝis en Bizantio [2]; ĝi estis inventita proksimume en la 9a jarcento en Bizanco, de kie forko ekkonkeris la mondon [3]; la bizanca imperiestro [4].

1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Post jarmiloj
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Cigna nesto
3. Monato, Araneo: Forko, jaro 2002a, numero 5a, p. 24a
4. Monato, Dimitar Haĝiev: Religioj en Bulgario

angle:

Byzantium

beloruse:

Бізантый

bulgare:

Византия

ĉeĥe:

Byzancie, Byzantská říše

ĉine:

拜佔庭 [bàizhàntíng], 拜占庭 [bàizhàntíng]

france:

byzance

germane:

Byzanz

hebree:

ביזנטיון

hungare:

Bizánc

itale:

Bisanzio

japane:

ビザンチウム

katalune:

Bizanci

latine:

Byzantium

malnovgreke:

Βυζάντιον

pole:

Bizancjum

ruse:

Византий

slovake:

Byzantská ríša

turke:

Bizans

ukraine:

Візантій