bigos/o

bigoso

KUI Raguo el viando kaj acida kajaŭ freŝa brasiko: Sed eĉ sen tiaj spicoj bonegas aparte ⫽ Bigoso, ĉar el bonaj legomoj ĝi arte ⫽ Kunmetiĝas: hakita brasiko acida, ⫽ Kiu laŭ la proverbo, mem en buŝon iras ⫽ Fermite en kaldrono, per sino humida, ⫽ Ĝi kovras elektitajn pecojn de viandoj, ⫽ Kaj varmiĝas, ĝis fajro el ĝi pleneltiras ⫽ Nutrajn sukojn kaj ŝprucas brogaĵo el randoj, ⫽ Kaj aero ĉirkaŭe per aromo spiras [1]; bigoso estas „peza“ por la stomako, sed bongusta [2].
1. Sinjoro Tadeo, Libro 4ª, vv. 832–840
2. Nina Pietuchowska: La pola bigoso, La Ondo de Esperanto, 272 (2017:6)
angle:
bigos
beloruse:
бігас
france:
bigos
pole:
bigos
ruse:
бигос

administraj notoj