bezoar/o PIV1
bezoaro
Konkremento,
kungluaĵo el haroj aŭ vegetaĵoj, kiu formiĝas en la digestaj organoj precipe de
remaĉuloj, iam uzita kiel kontraŭveneno:
ĉu vi revenas kun kargo da perloj, cinamo kaj bezoaroj
[1]?
ni ankoraŭ ne parolis pri la ŝtono, kiu troviĝas en la stomako de la
bezoar-kapreolo, kiu defendas nin kontraŭ la venenoj
[2].
1.
Karel Čapek, trad. J. Vondroušek: Milito kontraŭ salamandroj, libro 1a, ĉapitro 3
2. Sándor Szathmári: Satiraj rakontoj, Superstiĉo
2. Sándor Szathmári: Satiraj rakontoj, Superstiĉo
- angle:
- bezoar
- beloruse:
- бэзаар
- france:
- bezoard
- germane:
- Bezoar
- hispane:
- bezoar, bezoard
- hungare:
- bezoár
- itale:
- bezoario
- katalune:
- betzoar
- pole:
- bezoar, kamień jelitowy, strutka
- portugale:
- bezoar
- ruse:
- безоар