apunt/o PIV1
apunto
Ĝustigo de pago per dono aŭ redono de lasta sumeto:
„Dankon sinjoro, mi tuj revenos kun la
apunto.“
„Mi ne bezonas apunton.“
„Dankon sinjoro.“
[1].
Rim.:
La franca etimo signifas nur ĝustigon,
egale ĉu ĝin faras aĉetanto per lastaj moneroj,
aŭ vendanto per redono de moneroj kontraŭ bankbileto.
Esperantaj vortaroj ofte proponas pli mallarĝan sencon.
Oni evitas la vorton per pli precizaj terminoj:
ekzakta pago, restmono...
1.
S. K. Smith:
Ĉe la Plaĝo, 2002-06
- ĉeĥe:
- drobné, mince
- france:
- appoint (monnaie)
- hebree:
- עודף
- japane:
- つり銭 [つりせん], 小銭 [こぜに]
- pole:
- reszta
- slovake:
- drobné mince
- ukraine:
- додаткова сума, додатковий внесок