anakolut/o PIV1
anakoluto
Frazrompo; daŭrigo de frazo per parto,
kiu gramatike ne konvenas kun la antaŭa:
estos lia vico peni por mallerni, reakiri la manierojn de la
signifoplena anakoluto, de la kontraŭsintakso, transiri de
Manzoni al Verga, de Verga
al Gadda, de Gadda al Kerouac
[1].
1.
L. Bianciardi, trad. C. Minnaja:
Kiel oni iĝas Intelektulo, [2008]
- beloruse:
- анакалуф
- ĉeĥe:
- anakolut, vybočení
- france:
- anacoluthe
- germane:
- Anakoluth, Satzbruch
- hispane:
- anacoluto, solecismo
- katalune:
- anacolut
- malnovgreke:
- ἀνακολουθία
- pole:
- anakolut
- rumane:
- anacolut
- slovake:
- vybočenie