^*pugn/o ^UV

Fermita mano: li ĵetis sin sur la kamaradon kaj batis lin per kunpremita pugno en la vizaĝon [1]; la princo mordis la lipojn kaj kunpremis la pugnojn (subpremante indignon) [2]; [li] frapas per la pugno sur la tablon [3]; [li] batas per la pugno sian bruston [4]; la vilaĝano tuj montris al li pugnon (minacis) [5]; (figure) [t]iam ekzistis nur rajto de pugno kaj glavo (regis nur la perforto) [6]; minaci per pugno en la poŝo ^PrV ; ludi kun iu ludon de pugnoj (interbatiĝi) ^PrV .

Bati per pugno: [li] volas prezenti petoskribon kontraŭ mi, ― pugnu lin rekte en la kolon [7]! jen iu knabo piedfrapis al alia, kiu rebate pugnis la makzelon de la unua [8]; hieraŭ en restoracio mi pugnis iun sur la muzelon [9]; li devus pugni la tablon kaj postuli de la ĉirkaŭuloj silenton [10]. boksi

Kiu volonte per pugnoj (aŭ, figure, alimaniere) frapas, luktas, batalas: Mandela, la pugnema ribelulo [11].

Kunbuliĝi kiel pugno: kia ulo! […] por momento pugniĝas la mano de Karlo [12].

Kontakta armilo en formo de metala aŭ plasta plato kun unu komuna aŭ kvar apartaj aperturoj por la fingroj, kiun oni fiksas sur pugno por plifortigi la efikon de pugnobato: la pugningo estis tro mallarĝa kaj premis la fingrojn, malebligante pugnigi la manon.