*mul/o
*mulo
- 1.
- Ido de virazeno kaj ĉevalino: tiam leviĝis ĉiuj filoj de la reĝo, kaj sidiĝis ĉiu sur sia mulo [1].
- 2.
hino
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Samuel 13:29
- beloruse:
- мул
- bulgare:
- муле 2. муле
- ĉeĥe:
- mula
- ĉine:
- 1. 驘 [luó], 骡 [luó], 騾 [luó], 骡 [luó] 2. 驢騾 [lǘluó], 驴骡 [lǘluó]
- france:
- 1. mulet 2. baudet
- germane:
- 1. Maultier 2. Maulesel
- hispane:
- mulo, mula
- hungare:
- öszvér
- japane:
- ラバ
- nederlande:
- 1. muildier 2. muilezel
- perse:
- 1. قاطر 2. قاطر پوزگی، خر پوزگی
- pole:
- 1. muł (zwierzę) 2. osłomuł
- portugale:
- mulo (zool.), burro (zool.)
- rumane:
- 1. catâr 2. bardou
- ruse:
- 1. мул 2. лошак
- slovake:
- mul
- ukraine:
- мул