kanot/o Z PV

kanoto

SHI Tradicia plezur- aŭ sport-boateto ordinare pelata per pagajo, remilo aŭ velo: longa kanoto, kies padeloj reĵetis la radiojn de la okcidenta suno, transiris la fluon de supre [1]; oni povas lui kanoton por fiŝhoki inter la kanejoj de la lago [2]. VD:kajako
1. J. London, trad. R. Rossetti: Dio de liaj prapatroj, Nica Literatura Revuo, 1956-03 ĝis 04, numero 1/4, p. 133a-148a
2. trad. Kaptay J.: La urbo Tata, 2004
beloruse:
байдарка, каноэ
ĉeĥe:
loďka, člun
ĉine:
划子 [huázi]
france:
canoë, canot
hungare:
kajak, csónak
japane:
遊覧ボート [ゆうらんぼーと]
katalune:
canot
nederlande:
plezierboot
pole:
kanadyjka (łódź), kanu
rumane:
canoe
ruse:
байдарка
slovake:
čln
ukraine:
човен, катер, байдарка

administraj notoj