imperium/o

imperiumo

HIS
Ĉe la antikvaj romanoj, plej supera leĝa aŭtoritato; supera povo ordoni super la armeoj kaj en la ŝtato: civila, milita imperiumo.
beloruse:
імпэрыюм
ĉine:
統治權 [tǒngzhìquán]
france:
imperium
germane:
Imperium, Großreich, Weltreich
hungare:
imperium, főhatalom, legfőbb hatalom
japane:
最高統治権 [さいこうとうちけん], インペリウム
katalune:
imperi
nederlande:
heerschappij
portugale:
imperator
ruse:
империум

administraj notoj

~o: Mankas fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.