halanĝ/o PIV1

halanĝo

(malofte)
Nekomprenebla lingvaĵo, galimatio, volapukaĵo: tiu ĉi viro inventis la halanĝo-lingvon, li miksas sensencajn vortojn en siajn frazojn [1]; ha, Davideto, ja vi halanĝas, – Ija haltigis lin [2].
1. F. Karinthy: Halanĝo, Norda Prismo, 1957:4, p. 186a-187a
2. La Ondo de Esperanto, 2000, No 6 (68)
beloruse:
бязглузьдзіца, балбатня
france:
charabia
germane:
Gromolo, Gibberisch
itale:
sproloquio
ukraine:
баляси, баляндряси, ляси, теревені

administraj notoj