2ĝendarm/o
ĝendarmo
Armeano kun polica funkcio;
karabenisto:
jam lin kaptas la ĝendarmoj
[1].
1.
Edmond Privat: Vivo de Zamenhof, ĉapitro 2a, p. 27a
- angle:
- gendarme, mounted patrol officer, constable, mountee
- beloruse:
- жандарм
- france:
- gendarme
- germane:
- Landjäger, Landpolizist
- hispane:
- gendarme
- hungare:
- csendőr
- itale:
- gendarme, carabiniere (come militare di PS)
- japane:
- 憲兵 [けんぺい]
- katalune:
- gendarme
- nederlande:
- gendarme
- perse:
- ژاندارم
- pole:
- żandarm
- portugale:
- gendarme
- ruse:
- жандарм
- ukraine:
- жандарм
ĝendarmaro
- Parto de armeo kun polica funkcio, prizorganta publikan ordon: tiuj dungsoldatoj ĉefe enkadrigis la katangan ĝendarmaron, kiu fariĝis vera armeo anstataŭ resti nura polico [2].
2.
C. Gacond:
36-a radioprelego, 1963-08-07 kaj 10
- beloruse:
- жандармэрыя
- france:
- gendarmerie (corps)
- japane:
- 憲兵隊 [けんぺいたい]
- ukraine:
- жандармерія