gabl/o SPV
gablo
- 1.
Supra, triangula parto de dommuro, sur
kiu apogiĝas la traboj de du-dekliva tegmento:
li ankaŭ trovis deprime elrigardi la fenestron matene kaj vidi
la pejzaĝon de gabloj kaj tegmentoj
[1];
arĥaikaj domoj kun pintaj tegmentoj kaj elstare pendantaj gabloj
Sol
.
- 2.
-
Triangula peco ornama super arko de fenestro
aŭ pordo:
jen situis malnova preĝejo, kurioza, malkohera kaj
provizita je gabloj
[2].
frontono1.
J. Francis: La Granda Kaldrono, 1978
2. O. Henry, trad. S. Johansson: Policisto kaj himno, La Ondo de Esperanto, 2002:11 (97)
2. O. Henry, trad. S. Johansson: Policisto kaj himno, La Ondo de Esperanto, 2002:11 (97)
- angle:
- 1. gable 2. pediment
- beloruse:
- франтон, закот, залобак
- ĉeĥe:
- lomenice, štít
- ĉine:
- 山墙 [shānqiáng], 山花 [shānhuā]
- france:
- gable, pignon
- germane:
- Giebel 2. Wimperg
- hispane:
- gablete, piñón
- hungare:
- timpanon 1. oromzat
- japane:
- 切妻 [きりづま], 破風 [はふ], 切妻壁 [きりつまかべ]
- katalune:
- 1. pinyó 2. gablet
- pole:
- 1. ściana szczytowa 2. gabel
- slovake:
- štítová stena (múr)
- ukraine:
- стрілчастий фронтон