flak/o SPV
flako
- Malgranda kvanto da akvo aŭ alia likvaĵo, restanta en kavaĵo: flakoj sur vojo post pluvo; sen atenti la flakojn la homo kun la kapuĉo transiris la placeton [1].
1.
Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉapitro 25a, p. 261a
- angle:
- puddle
- beloruse:
- лужына
- bulgare:
- локва
- ĉeĥe:
- kaluž, louže
- ĉine:
- 水洼 [shuǐwā], 和泥浆 [héníjiāng]
- france:
- flaque
- germane:
- Pfütze, Lache
- hispane:
- charco
- hungare:
- tócsa
- japane:
- 水たまり [みずたまり]
- katalune:
- toll, bassiol, bassa
- nederlande:
- plas
- pole:
- kałuża
- portugale:
- poça
- ruse:
- лужа
- slovake:
- kaluž, mláka
- ukraine:
- калюжа