diakil/o, diakilon/o PV

diakilo, diakilono  

MED Plastro el aglutina substanco de plumbo(II)-oksiko (2PbO) kaj plantaj substancoj, uzita en Eŭropo precipe en la 19a jc: fine de la 19a jc laboristinoj eltrovis, ke diakilon oni ne nur povas meti sur vundon, sed ankaŭ gluti por aborto per la plumba veneniĝo.
beloruse:
дыяхілён
ĉeĥe:
náplast
france:
diachylon, diachylum
germane:
Diachylonpflaster, Bleipflaster
hispane:
diaquilón
hungare:
ólomtapasz, diachylum
katalune:
diaquiló
pole:
plaster samoprzylepny, przylepiec
portugale:
diaquilão
ruse:
диахилон
slovake:
náplasť

administraj notoj

~o, diakilono: Mankas fontindiko.
~o, diakilono: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.