cizel/i, ĉizel/i

(tr)

1.

Delikate prilabori, skulpti metalon per marteleto, cizelilo kaj ĉizileto: ĉizante oni forigas pecetojn de metalo, cizelante oni premfrapas la metalan supraĵon; malnova memorŝtono kun ĉizelitaj blazonoj [1]; apud li estis cizelita latuna pleto plena de nigraj faboj [2]; eluzitaj ŝtonblokoj, en kiuj apenaŭ eblis vidi antaŭ jarcentoj ĉizelitajn stelojn, florojn, literojn [3]; en […] gotika kapelo oni konservas la bustrelikvujon de reĝo Sankta Ladislao la 1a, mirindan memoraĵon de la mezepoka hungara cizelarto en dratemajla tekniko [4]. ĉizi, gravuri.

2.

(figure) Zorgege prilabori, ekz-e literaturan verkon: por krei grandan oratoraĵon ne sufiĉas, ke ĉiu ĉi elemento kaj ĉiu eta detalo estu atente ĉizita kaj ame cizelita [5]; Thorsen preferas la satiran poezion, kie li ĉizelis multajn valorajn juvelojn [6].

Metala stangeto, kies finon oni uzas por enpremi la surfacon de la prilaborata objekto: la plastikaj detaloj kaj ilia grado de fajna ellaboriteco estas atingitaj prilaborante per cizelilo la purigitan bronzon [7].